Çocuklarda Parmak Emme Davranışı
Parmak emme davranışı çocuklarda bebeklik çağlarından itibaren görülmeye başlanan bir durumdur, istisnasız her bebekte ve çocukta görülen bu durumun birçok nedeni olabilir. Bebeklerde parmak emme davranışı içgüdüsel olarak gelişir ve henüz anne rahmindeyken başlar. Özellikle bebeklik olarak adlandırılabilecek olan ilk 1 yılda çocuklarımızın parmak emmelerinin hem içgüdü faktöründen hem de diş çıkarma durumundan olduğu düşünülebilir. Özellikle diş çıkarma dönemlerinde kaşınan diş etleri ve damak bebeklerin sürekli olarak parmak emme davranışı sergilemesine neden olur.
Parmak emme davranışının uyku ile yakında bir ilişkisi vardır. Bu ilişki nedeniyle belli bir yaşa kadar her çocuk uyurken istem dışı olarak parmaklarını emer, bebeklikten kalma bir durum olan bu alışkanlık 2 ve 3 yaşına gelindiğinde bırakılmalıdır. Çocuğun 2 – 3 yaşlarına gelmesine rağmen halen günlük hayatında ve uyurken parmağını emiyor olması bilinçaltında bazı sorunlarla uğraşıyor olduğunun göstergesidir. Özellikle aile içerisinde oluşan ani bir sıkıntı, kayıp ya da tartışma çocuğun kendini güvende hissetmemesine neden olduğunda bu tarz davranışlar gözlenebilir. Kendini güvende hissetmeyen çocuğun bu davranışından vazgeçmesi için ailesi tarafından doğru bir yaklaşım görmesi şarttır. Anne babası tarafından elini ağzına götürdüğünde sürekli olarak azarlanan ve uyarılan çocuğun bu alışkanlıktan vazgeçmesi zaman alabilir. Bu sorunun çözümünde de diğer sorunlarda olduğu gibi anne babalar çocuğunu karşısına alıp yetişkin gibi konuşmalı ve parmak emmenin bebeklere özgü bir davranış olduğunu ama onun büyüyüp abi – abla olduğunu anlatması gerekir. Özellikle aileye yeni bir bebek katıldığında 3–4 yaşlarına gelmiş çocuğunda da bu davranışı sergilemesi, bebeğe gösterilen ilgiden rahatsız olduğunun ve ihmal edildiğini düşündüğünün bir göstergesi olarak yorumlanmalı, anne baba tarafından telafi edici davranışlar hemen sergilenmelidir.
Parmak Emme
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.